مقدمه
به نام خدا
ای نام تو بهترین سرآغار بی نام تو نامه کی کنم باز
راستش من خیلی برای نوشتن مقدمه یا سرآغاز آدم خیلی مناسبی نیستم. البته بعضی از مواقع برای بعضی از موضوعات، واقعا خیلی مقدمه های جالبی به ذهنم میرسه؛ ولی وقتی بحث، بحث وبلاگ نوشتن باشه اونم در حالی که حتی از چگونگی موضوع وبلاگ هم مطمئن نبودم؛ کار خیلی سخت تر میشه.
در واقع من مدت ها بود که دلم میخواست شروع به وبلاگ نویسی کنم و چیز های جالبی که ممکن است به ذهنم برسد را با بقیه در میان بگذارم و چیزهایی که یاد میگیرم را به دیگران هم یاد بدهم و...
اما مدام در مورد این کار دچار شک و تردید شدم یا موقعیت مناسبی برای این کار نداشتم (مثلا امتحانات یا دسترسی نداشتن به اینترنت). و همچنین قصد مکتوب کردن خاطرات و موقعیت های جالب زندگیم را داشتم ولی یا فرصت انجام این کار را نداشتم یا واقعا نمیدانستم چه چیزی بنویسم و به همین دلیل این کار برایم خسته کننده به نظر میرسید. (البته در این وبلاگ بیشتر به موضوعات دیگر میپردازم و فقط گاهی به خاطرات مهم یا مرتبط به موضوعات دیگر اشاره میکنم)
ولی از امروز (1397/10/28) میخواهم دیگر شروع کنم و چیزهایی که به نظرم مفید بیایند را با بقیه در میان بگذارم تا مردم از مطالب مفید آن استفاده کنند و مطالب غیر مفید و اشتباه را به من تذکر دهند تا هم آموزشی برای دیگران باشد و هم آموزش و تجربه ای برای خودم.
البته به غیر از اهدافی که برای نوشتن این وبلاگ ذکر کردم هدف دیگری هم دارم و آن کسب تجربه برای نوشتن است. چون من دلم میخواهد درمورد چیزهایی که یاد میگیرم یا تجربه میکنم یا اطلاعاتی که کسب میکنم به دیگران توضیح دهم و همچنین همان طور که گفتم هم آموزشی برای شما باشد و هم آموزش و تجربه ای برای من؛ بنابراین به یاد گیری مهارت نوشتن و فن بیان احتیاج دارم و این کار میتواند تجربه خوبی برای من باشد.
دیدید گفتم برای نوشتن مقدمه فرد مناسبی نیستم!؟ این همه چیز گفتم که حتی مطمئن نیستم خودم فهمیده باشم. ولی خلاصه امیدوارم که این مطالب برای شما مفید وجالب باشد و زمانی که برای خواندن این وبلاگ میگذارید ارزشش را داشته باشد (که دارد!).
لطفا در قسمت نظرات من را از نظرات و پیشنهادات سازنده خود (مثلا درمورد مطالب سایت، موضوعات و...) بهره مند کنید.
